Voor de ouderen onder ons..dit kwam ik tegen in een blad, misschien herkenbaar?
.................................................................
Helden waren we vroeger
Wat een verschil in onze jeugd en deze hectische tijd. Hoe is het in godsnaam mogelijk dat wij als geborenen voor de 50- en 60-er jaren nog leven? Wij zaten in auto's zonder veiligheidsstoeltjes, gordels of airbag. Onze bedden en speelgoed waren geschilderd met verf vol lood, cadmium en oplosmiddelen. Dat is tegenwoordig wel anders? Bovenaan de trap was geen hekje; wie te ver ging kukelde naar beneden. Als je wakker werd in bed hoorde niemand dat. Babyfoons waren er niet en, als er echt iets was moest je hard schreeuwen voordat je ouders het merkten, als ze al niet bij de buren waren. Flessen met gevaarlijke stoffen en apotheekflessen onderin het aanrechtkastje konden we gewoon met onze handjes en beperkte motoriek openen.
Poorten en deuren gingen gewoon open dicht en als je er met je vingers tussen zat waren ze weg. Op de fiets zat je achterop met je gat op de bagagedrager en probeerde je je vast te houden aan de grote zadelveren onder het zadel voor je. Een helm hadden ze nog niet eens op een bromfiets, laat staan op een fiets. Water dronken we uit de pomp of kraan in plaats van bronwater uit een fles. Brood stond stijf van conserveringsmiddelen, en na twee weken was Kingcorn nog net zo vers als in de winkel. Kleur en smaakstoffen moeten ook toen al bestaan hebben, want zo rood, groen of geel als die limonade (Exota uit het winkeltje) toen was kom ik nu zelden nog tegen. Kauwgom legde je 's avonds op het nachtkastje en stak je 's morgens weer in je mond.
Op school hadden ze maar een maat bank met zo'n heerlijk gevaarlijke klep der aan waar de vingers geregeld tussen zaten. Schoenen waren meestal al ingedragen door broer, zus, neef of zo, en ook je fiets was of te groot of te klein. Een fiets had geen versnellingen en als een band kapot was leerde je vader je zo snel mogelijk om hem zelf te plakken. We gingen 's morgens weg van huis en we kwamen terug als de straatverlichting aan ging als die toen er al was. Niemand wist waar we waren in de tussentijd en we hadden geen mobiele telefoon mee! Het bos of een park was een plek om te spelen en we waren niet bang voor vieze mannetjes. Als we naar een vriendje gingen, liep je er gewoon naar toe.
Je hoefde niet aan te bellen en ook geen afspraak te maken. Er ging ook geen volwassene met je mee. Ook wij aten koekjes, snoepjes en kregen brood met veel boter………en toch werden we niet dik. We dronken uit dezelfde fles als onze vrienden en niemand werd er ziek van. Wij hadden geen Playstation, Nintendo, X-box, 64 televisiezenders, videofilms, eigen televisies, computer of internet. Neen, wij hadden vriendjes!! De televisie begon pas om 18.00 uur. Dan kwam een uurtje wat leuks voor kinderen en oh wee als je daarna durfde op te staan om op een knopje van een andere zender in te duwen (die destijds aan het toestel vast zaten).
Onze ouders bepaalde, wat en hoe lang je daarna nog keek! We hebben ons gesneden, botten gebroken, tanden uitgevallen en daar werd niemand voor naar de rechter gesleept. Dat waren gewoon 'ongelukjes' en soms kreeg je er thuis ook nog een extra pak slaag voor. Wij vochten en sloegen elkaar soms groen en blauw en er was geen volwassene die zich er druk over maakte, laat staan dat je een lieveheersbeestje op je jas knoopte. Pedagogisch verantwoord speelgoed maakten we zelf; met stokken sloegen we de ballen, we bouwden zeepkisten en merkten onder aan de heuvel dat we de rem vergeten waren. We voetbalden op straat en alleen wie goed was mocht mee doen. Wie niet goed genoeg was moest maar blijven kijken en leren omgaan met teleurstellingen. Op school zaten ook domme kinderen.
Zij gingen en kwamen op dezelfde tijd als wij en kregen dezelfde lessen.
Zij deden soms een klas nog een jaar, en daarover waren ook geen discussies over op ouderavonden. De meester had altijd gelijk. We smeerden onze boterhammen zelf met een grote mensen mes, en als je het brood vergeten was had je pech want op school kon je niets kopen! Wij gingen met de fiets naar school, helemaal zelf, ook in de winter! Als je moeder aan de huisdeur nog naar je zwaaide was je al een watje! Als je problemen veroorzaakt had waren je ouders het eens met de politie. Ze kwamen wel om je te halen, maar niet om je er uit te lullen. Onze daden hadden consequenties. Dat was duidelijk en je kon je niet verstoppen. Wij hadden vrijheid, mislukkingen, succes en verantwoordelijkheid. We hebben moeten leren er mee om te gaan. Onze generatie heeft veel mensen voortgebracht die problemen kunnen oplossen, innovatief bezig zijn en daar bij risico durven nemen en voor de gevolgen instaan. Herken jij je ook in dit bovenstaande verhaal?????
GEFELICITEERD! WE WAREN HELDEN, EN ZIJN HET NU EIGENLIJK
NOG EEN BEETJE !!!
