Zoals jullie wel meegekregen hebben heb ik onlangs een Oto uit 1966 gekocht. Echt een onverprutst fietsje in originele staat. Had de laatste decenia geen onderhoud gehad en zat dan ook dik onder het vuil en vet. En dat is waarschijnlijk ook het behoud geweest. De ketting kon gewoon rechtop staan van het vuil. Maar na een dagje in de benzine kwam er weer een 'nieuwe' ketting tevoorschijn. En zo was het met alles. Vies maar heel. Ook de plastic kapjes zijn niet gescheurd. Ik heb de wielnaven los gehaald en weer schoon en netjes in het vet gemonteerd. Het freewheel onderhanden genomen. De volgens onderdelen heb ik moeten vervangen: 1 spaak in het voorwiel, kunststof gashendels, remblokjes voor, achterlampje, kunststof doppen gereedschapsbakje en buitenbanden. Alle overige onderdelen heb ik weer kunnen hergebruiken. Mijn doel van dit Solexje is om het technisch 100% te maken. Maar het patina mag behouden blijven. En na een paar weekjes klussen (niet continue hoor) vanavond de eerste meters gereden. En het Solexje loopt echt mooi. Helemaal als je je realiseerd dat ik aan het motortje vrijwel niets heb gedaan. Alleen maar schoongemaakt, en standaard onderhoud als ontsteking stellen, bougie afstellen, luchtfilter schoonmaken enz. enz. Zelfs niet eens ontkoold. Nu verder afbouwen en dan eens een serieuze tocht maken om te kijken of er nog kinderziekten komen boven drijven. Maar de eerste kleine kilometer leverde al een glimlach van oor tot oor op.
